บทที่ 96 ช่วงเวลาดีๆ (25%)

ถึงแม้ปานระพีจะยังไม่เอ่ยปากให้อภัย แต่คนหน้ามึนก็ไม่เคยปล่อยให้เธอได้นอนสบายแทบจะทุกค่ำคืน มันเริ่มจากที่มหรรณพฉวยโอกาสกับเธอในตอนไปพักที่บ้านพ่อของเขา จากนั้นคนหน้าทนก็ยิ่งหนักข้อ และเหิมเกริมขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งเขาได้ทำอย่างว่าก็เหมือนเขาจะยิ่งลุ่มหลงเธออย่างน่าประหลาด แต่ร่างกายเธอก็น่าโมโหเสียนี่กร...